Σκέψεις μιας μαμάς...ούσα μαμά και κόρη...

Ανθρώπινες σχέσεις...

Πόσο πολύπλοκες είναι...

Η πιο πολύτιμη από όλες όσες έχω βιώσει είναι αυτή της Μαμάς-Κόρης...
Αυτή έχω σαν εμπειρία ούσα κόρη μιας ΥΠΕΡΟΧΗΣ και ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗΣ ΜΑΜΑΣ και αυτή βιώνω τώρα ούσα μαμά μιας ΤΡΥΦΕΡΗΣ και ΓΛΥΚΙΑΣ κόρης...

Χρειάζεται Δύναμη να είσαι μαμά..Σύνεση, Αυτογνωσία, Αγάπη...

Μια μαμά πρέπει να έχει αγαπήσει πρώτα τον εαυτό της για να δει το παιδί της ως συνέχειά της...

Χρειάζεται να μπορείς να κατανοήσεις ότι το μωρό σου έχει τη δική του προσωπικότητα, να το βοηθήσεις να αναπτύξει το χαρακτήρα του, να γίνει ανεξάρτητο αλλά συνάμα να είσαι κοντά του να το στηρίζεις στις επιλογές του και να το βοηθάς...να το βοηθάς να μαθαίνει από τα λάθη του...

Να του μιλάς...να του μιλάς πολύ και να του εξηγείς....

Να συμβουλεύεις χωρίς να επιβάλεις. Να του μάθεις όρια, ηθικούς φραγμούς και αρχές.

Να παροτρύνεις να ανοίξει τα φτερά του αλλά να παρακολουθείς και σιωπηλά τα βήματά του και να το προστατεύεις από τα παραστρατήματα...

Κι αν κάνει λάθος ... μη το μαλώνεις πολύ...Δείξε του αγάπη και συμπόνοια και εξήγησέ του γιατί έκανε λάθος ... συζήτα μαζί του...

Κράτα την από το χέρι και πορευτείτε παρέα...

Γίνε η καλύτερή της φίλη... Εγώ αυτό βίωσα, ζω και θα βιώνω μια ζωή...Η μαμά μου είναι η καλύτερή μου φίλη...Μαζί της μοιράζομαι όλα...Κουτσομπολεύω, φλυαρώ, με συμβουλεύει αλλά πια τη συμβουλεύω κι εγώ...μαθαίνουμε η μια από την άλλη!!!

Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλες μαμάδες και πώς  βιώνουν τη μητρότητα...εγώ αναπνέω και ζω για την κόρη μου...Όλες μου οι σκέψεις και οι πράξεις περικλείουν κάτι από εκείνη!!!

Ένα χαμόγελό της και όλα τα προβλήματα και οι έννοιες σβήνουν...

Για τις δυο πολύτιμες Πηνελόπες της ζωής μου...Σας αγαπώ τόοοοοοοσο πολύ!!!