Tuesday 22 February 2011

Περί αγάπης ...

"- Είμαστε κομμάτι αυτού που οι Αλχημιστές αποκαλούν Anima Mundi, Alma Mundi, Ψυχή του Κόσμου. Όταν μια ψυχή διαιρείται, χωρίζεται πάντα σε ένα γυναικείο και ένα αντρικό κομμάτι. Με τον τρόπο που χωριζόμαστε ξανασυναντιόμαστε. Κι αυτή η νέα συνάντηση λέγεται αγάπη...
Σε κάθε ζωή έχουμε τη μυστηριώδη υποχρέωση να ξανασυναντήσουμε τουλάχιστον ένα από αυτά τα Άλλα Κομμάτια

- Και πώς μπορώ να ξέρω ποιό είναι το Άλλο Κομμάτι μου;;;

Μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει το Άλλο Κομμάτι του από τη λάμψη των ματιών του...

 - Ρισκάροντας, ρισκάροντας να αποτύχεις να απογοητευτείς, αποθαρρυνθείς, χωρίς όμως να πάψεις ποτέ να αναζητάς την αγάπη. Όποιος δεν παραιτηθεί από την αναζήτηση θα νικήσει.


- Είναι δυνατόν να συναντήσουμε περισσότερα από ένα  Άλλα Κομμάτια;

Ναι... Κι όταν συμβαίνει αυτό, η καρδιά μας διχάζεται και το αποτέλεσμα είναι πόνος κα λύπη..
 Είναι δυνατόν να συναντήσουμε τρία ή τέσσερα Άλλα Κομμάτια, γιατί είμαστε πολλοί και έχουμε εξαπλωθεί πολύ.

-Η ουσία της Δημιουργίας είναι μόνο μια. Και η ουσία αυτή ονομάζεται ΑΓΑΠΗ. 
Είμαστε υπεύθυνοι για την επανένωσή μας με το Άλλο Κομμάτι που σίγουρα θα βρεθεί στο δρόμο μας τουλάχιστον μια φορά σε κάθε ζωή. Ακόμα κι αν είναι μιναχά για λίγες στιγμές...Γιατί οι στιγμές αυτές έχουν αγάπο τόσο έντονη, που δίνει νόημα στο υπόλοιπο της ζωής μας....."   

Μπρίντα, Paulo Coelho


Read more...

Saturday 5 February 2011

Τίτλοι τέλους...

5-2-2011

Σήμερα έχασα την καλύτερή μου φίλη.

Σήμερα αποχαιρέτησα την μόνη φίλη που πάντα ήταν εκεί και στα δύσκολα και στις χαρές τα τελευταία 11 χρόνια.

Μια φίλη που στις χαρές κουνούσε την ουρά της να την ξεριζώσει....

 Μια φίλη που στα δύσκολα μου έγλυφε τα χέρια σαν να μου έλεγε Μη στεναχωριέσαι όλα θα περάσουν κι εγώ θα είμαι εδώ μαζί σου....

Μια φίλη που κουλουριαζόταν δίπλα μου να ζεστάνει την καρδιά μου όταν πονούσα.

Μια φίλη που ακόμα κι αν την ξέχναγα καμιά φορά δεν διαμαρτυρόταν παρά περίμενε υπομονετικά ένα χάδι και μια αγκαλιά.

Μια φίλη που όταν γεννήθηκε η πριγκίπισσα μου πόνεσε και ζήλεψε, αλλά τελικά την αγάπησε πολύ και σίγουρα θα της λείψει...

Σ'ευχαριστώ γιατί ήρθες στη ζωή μου όταν σε χρειαζόμουν πιο πολύ. Με βοήθησες να ξεπεράσω δυσκολίες και να αγαπήσω ξανά όταν ένιωθα να χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια μου...

Σ'ευχαριστώ που ήσουν η πιστή μου παρέα πάντα και όταν σε είχα ανάγκη.

Σ'ευχαριστώ γιατί μου χάρισες απλόχερα απέραντη αγάπη και ζεστασιά.

Ήσουν και θα είσαι το πιο καλό, το πιο γλυκό, το πιο ζεστό  κομμάτι από τη ζωή μου.

Δεν ξέρω αν ποτέ θα συνειδητοποιήσω ότι δε θα μου ξανακουνήσεις την ουρά σου, ότι δε θα ξαναγαβγίζεις δυνατά στο χτύπημα του κουδουνιού, ότι δε θα  ξαναζητιανέψεις φαγητό από το δικό μου, ότι δε μου ξαναζητήσεις ένα χάδι ... Ξέρω μόνο πως δεν μπορώ να σε ξεχάσω ποτέ. Ξέρω πως για μένα δεν ήσουν απλά το σκυλάκι μου, αλλά η φίλη μου και η παρέα μου.

Είχες μια καλή ζωή και ήσουν πολυταξιδεμένη! Εισέπραξες αγάπη και έδωσες αγάπη...Έζησες καλά και έζησες ως τα βαθιά γεράματα...Απλά έφυγες γρήγορα και χωρίς να το καταλάβουμε καλά καλά...

Κι όσο κι αν κάποιο χλευάσουν ή παραξενευτούν με όσα γράφω, σημαίνει πως δεν έχουν την δύναμη να αγαπούν τόσο δυνατά. Δεν περιμένω να καταλάβουν αλλά να αντιληφθούν ότι η σχέση των ανθρώπων με τα ζώα μπορεί να είναι πολλές φορές δυνατότερη από ότι των ανθρώπων μεταξύ τους, και να σεβαστούν τον πόνο ...

Θα μπορούσα να γράφω ώρες για σένα και όσα νιώθω μα νομίζω πως πρέπει να αρκεστώ στο πιο απλό...

Καλό ταξίδι φιλενάδα μου, θα σε αγαπάμε πάντα και θα σε θυμόμαστε γλυκά... Read more...
Share |